Oamaru, Twizel, Akaroa & back home

Alweer een poosje ben ik thuis in het grijze Nederland. De laatste week in Nieuw Zeeland was geweldig. Zoveel prachtige natuur dat we daar in 1 week hebben gezien is onbeschrijfelijk.

Oamaru staat bekend om haar pinguïns en de vlakbij gelegen Moeraki Boulders. 's Nachts toen het al aardedonker was, zijn we naar het strand gegaan om pinguïns te spotten. Het was een prachtige nacht met een heldere sterrenhemel. Heerlijk om gewoon op het strand te gaan liggen, te kijken naar de enkele vallende sterren en te wachten op een teken van pinguïns. Het duurde lang voordat ze verschenen en we wilden al bijna weer weggaan, maar uiteindelijk zagen we ze dan toch. De heldere witte buik van de yellow-eyed pinguïn kon je nog net onderscheiden in de duisternis. Erg gaaf om ze in het wild te zien!
De Moeraki Boulders zijn grote keien die op het strand liggen. Een uniek verschijnsel waar dan ook helaas vele toeristen op af komen. De grote perfect ronde keien van zo'n 2 meter doorsnede waren machtig om te zien. De laatste avond zijn we naar de little blue pinguïn kolonie gegaan waar we honderden kleine eend-grote pinguïns uit de zee konden zien komen op weg naar hun schuilplaats aan land. Prachtig!

Na Oamaru zijn we naar Twizel gegaan. Dit ligt vlakbij het Aoraki National Park waar Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland zich in bevindt. Op weg naar Twizel zijn we langs Maori rock carvings gekomen. Deze tekeningen komen uit de 19e eeuw, wat voor ons nog maar erg kort geleden is. Voor Nieuw Zeeland is het echter al wel behoorlijk oud. Vervolgens zijn we naar de White Clay Cliffs gereden. Dit was ongelofelijk om te zien. Enorme kleikliffen rijzen voor je op zodra je door een spelonk van zo'n 2 meter breed en 30 hoog gaat. Zodra je binnen bent lijkt het alsof je je in een Arabisch land bevindt. Prachtig!
Hierna zijn we doorgereden naar Lake Ohau. Een ontzettend mooi meer met een perfecte smaragdgroene kleur.
Omdat het zulk geweldig weer was en Mount Cook erom bekend staat vaak in de wolken te zijn, zijn we na een kort bezoek aan ons hostel snel doorgereden naar Mount Cook. Nog een beste reis, maar het was zeker de moeite waard! We zijn hier naar Lake Tasman gewandeld. Dit is een meer met uitzicht op Mount Tasman en Mount Cook. Het water is gletsjerwater van de Tasman Gletsjer; erg koud en je ziet er ijsschotsen in drijven.
De volgende dag zijn we naar Lake Tekapo gegaan. Het was een erg hete dag, dus al snel begaven we ons aan een plekje aan dit prachtige meer. Lake Tekapo is onbetwist een van de prachtigste meren van Nieuw Zeeland met een onbeschrijfelijke helder blauwe kleur springt het direct in je oog als je ernaartoe rijdt. Hoe mooi het meer ook is, zwemmen erin is geen pretje. Zelfs op deze hete zomerdag kon ik er niet langer dan een paar minuten in blijven. Een frisse duik is het wel!
De dag erna zijn we opnieuw naar Mount Cook gegaan. Hier hebben we een paar prachtige wandelingen gemaakt naar Kea Point en de Hooker Valley. Dit is een prachtige omgeving met veel tussock (droog, hoog gras), hier en daar een aantal alpenbloemen en de majestueuze koning: Mount Cook. Beide waren heerlijke wandelingen in de volle zon. We zijn een heleboel mensen tegelijk gekomen, waarvan denk ik 98% Chinezen waren... Het zuidereiland heeft echt iets teveel met Chinezen...
Dit was de laatste dag in Twizel. Hierna zijn we op mijn laatste bestemming aan gekomen: Akaroa. De weg erheen verliep niet bepaald soepel... We kregen namelijk een lekke band op nog 2 uur van ons hostel af. Wij de band verwisselen, maar vertrouwen deden we deze reserve band niet. Daarom zijn we toch maar naar Christchurch gereden om een nieuwe band te kopen. De winkels begonnen helaas daar al bijna te sluiten, dus wij haast maken en gelukkig had de laatste autodealer nog eenzelfde band liggen. Uiteindelijk kwamen we erg laat aan bij het hostel. De omgeving waarin we verbleven was heerlijk. Erg rustig, glooiende heuvels en overal waar je reed kon je wel een glimp van de zee opvangen. De volgende dag zijn we meegegaan met een dolfijnen tour waarbij je met dolfijnen zou kunnen zwemmen. We hebben erg veel dolfijnen gezien, we hebben pinguïns gezien en hele kleine baby zeehonden zien spelen. Helaas konden we niet met dolfijnen zwemmen. Er zijn erg strenge regels hierop met deze dolfijnen. 1 van deze is dat de dolfijnen zelf interesse in ons moeten hebben voordat wij met hun het water in gaan. Dit toonden ze helaas niet, dus konden we helaas niet zwemmen. Toch was het een heerlijke tocht waar ik echt van heb genoten. De dag voordat ik wegging, hebben we nog een kleine wandeling gemaakt over de mooie glooiende heuvels van Akaroa en zijn we toen naar Christchurch gegaan om nog eventjes aan het strand daar te liggen, Christchurch te bekijken en een vriend die we in het hostel in Akaroa hadden ontmoet, te bezoeken.
Toen werd het helaas alweer tijd om Adrian goodbye te zeggen. Het afscheid ging niet zo moeilijk gelukkig. Ik had erg veel zin om weer naar huis te gaan en wij zouden elkaar zeker nog weer zien als we beiden weer in Europa zouden zijn.

Nu ben ik al bijna 2 maanden thuis. Ik heb even moeite gehad om mijn draai weer te vinden. Nu heb ik werk gevonden om mijzelf bezig te houden als iedereen werkt of op school zit en verdien ik gelijk wat bij. Met mijn vriend en ik zit alles ook helemaal goed en ik heb de knoop over de studie doorgehakt. Ik kan terug kijken op een geweldige 5 maanden in Nieuw Zeeland. Ik heb ontzettend veel geleerd over mijzelf, hoe cliché het dan ook klinkt. Het was een fantastische ervaring en nu zie ik ontzettend uit naar de nieuwe uitdaging: het studeren.

De laatste foto's zal ik op deze blog zetten en dan is mijn Nieuw-Zeeland avontuur echt afgelopen!